De voorstelling

Herman van Veen laat ons weten dat hij, ondanks dat hij van gisteren is, nog steeds begrijpt wat hij bedoelt, honderduit zingt, viool speelt en danst wat hij dansen kan. Ook al krijgt de tijd er vat op en is er steeds meer vroeger, het nieuwe gaat er nooit vanaf. Daarom gaat hij weer op pad langs de theaters, zo ook langs De Kring. Samen met Kees Dijkstra en zijn contrabas, Jannemien Cnossen en haar viool en Edith Leerkes met haar bos gitaren. Zo komt alles goed. Herman speelt, danst en zingt door tot pierlala ons leven redt. Herman is onvermoeibaar en onverslijtbaar.

Ook al ben ik van gisteren, 
begrijp nog steeds wat ik bedoel,
zing het honderd uit,
speel altijd wel viool,
dans wat ik dansen kan
ook al krijgt de tijd er vat op.
Vertel over wat hetzelfde
en hoe het vroeger anders werd.
Het nieuwe gaat er nooit vanaf.

Luister naar de stem van onze kleinzoon
die me roept met de stem van mijn vader
en de journalist die me vroeg 
wat is het mooiste woord dat u ooit zong?

Dacht alle liedjes af
Help?
Jeminee?
Rozemarijn?
Knuffels?
Jij?
Ja?
Neen?
Ik wist het:
Morgen!

Dat is het,
morgen gaan we naar Roosendaal 
met Kees Dijkstra en zijn contrabas, 
Jannemien Cnossen en haar viool 
en Edith Leerkes met haar bos gitaren.
Zo komt alles goed.
Speel, dans, zing door 
tot pierlala ons leven redt.

Kom naar de voorstelling.

Vrolijke groet,
Herman van Veen.